De meeste fut is er wel uit....

nu de temperatuur toch wel zomerse waarden aannemen krijg ik steeds minder zin om verder te gaan.
Gisteren was ik vertrokken uit de blokhut op de camping die daar staat voor de pelgrims en wandelde na mijn koffie met chocoladecroissant lang de kerk van Maubourguet waar de deur van open stond en ik hoorde iemand zingen.
Dus ging ik even kijken en zag een meisje in het gangpad staan dansen en zingen.

Toen ik voorzichtig in de kerkbanken had plaatsgenomen stopte ze al snel.
Het bleek een choreografe te zijn uit Canada die voor een bedrijf in bijenprodukten  een klus kwam doen.
We raakten aan de praat en koffie en ze vroeg of ik meewilde naar een feest in de buurt waar ze voor uitgenodigd was en ik dacht....waarom niet, dan blijf ik nog een nachtje in de blokhut.

Dus gisteravond een leuk dorpsfeest met hoempapa muziek bier wijn mosselen en frite meegemaakt en de afterparty met discogeweld.
Alleen moest ik vannacht nog wel even teruglopen in het donker maar heb niets gebroken.


Vandaag met de trein naar Toulouse en ga morgen vanaf hier weer op weg om vrienden te bezoeken.

Het volgende stukkie.....

Nadat ik gisteren Irun had bereikt ben ik doorgelopen naar een camping in Frankrijk en heb dus Spanje achter me gelaten.Irun is voor mij het eind van de camino de North en voor de meeste dus het begin.
Lijkt me nogal logisch......

De laatste dagen nogal slecht geslapen in de albergues, bij de een stond er iemand laat nog op de deur te bonken omdat ze te laat waren en de deur om 10 uur dicht gaat, bij de ander was er een deur die telkens hard dicht viel en gisteren was iedereen zo nerveus voor hun (meestal) tweede dag op de camino dat ze vanaf half zes niet meer te houden waren en op begonnen te staan.

Dus besloot ik gisteren om op de camping even lekker bij te gaan slapen.

Het was lekker weer toen ik daar aankwam maar al gauw begon het weer te betrekken en kwam de regen met bakken tegelijk uit de lucht vallen.
Gelukkig stond mijn bungalow net overeind en kon ik op het terras met een biertje de bui afwachten.
Vanmorgen was alles weer droog .....

Vandaag heb ik besloten om de camino Tolosane vanaf Pau te gaan volgen en die loopt via .....Toulouse naar Arles aan de Italiaanse grens.
Dus ben ik met de trein naar Pau gegaan en heb nu onderdak in de jeugdherberg.

Dus morgen beginnen we weer met frisse zin aan het volgende traject.

Moet nog wel even omschakelen van de paar woorden Spaans naar de weinige Franse woorden die ik onthouden heb en het feit dat de keuken hier sluit op een tijdstip dat hij in Spanje open gaat.....

Pffffff.....

Heb het nu wel gezien, al die bergtoppen. 

Mijn navigatie juf stuurt me telkens via de toppen van de bergen die ik over moet maar de route van de camino gaat vaak deze uit de weg.

Soms scheelt dat wel een paar honderd meter klimmen maar dan is de route wel iets langer. 

Gisteren was ik vroeg vertrokken uit Markina-Xemein en moest weer flink klimmen en dalen en er was onderweg niets waar ik even iets aan mijn cafeïne-verslaving kon doen. 

De navigatie stuurde mij weer ruim een halve km de berg op en af en was soms zelf de weg kwijt. 

Om half 8 was ik eindelijk bij de VVV van Deba waar je je moest melden voor een plekje in de albergue maar helaas was alles vol. 

Ik kon kiezen tussen een hotel voor 65 € of nog drie km doorgaan naar de camping die op 500 mtr hoogte lag. 

Om kwart voor tien kwam ik daar eindelijk geheel afgeknoedeld aan en kon nog wat te eten en te drinken krijgen. 

Toen ik later mijn tent zou gaan opzetten begon het tot overmaat ook nog eens flink te regenen.  

Ik mocht ook wel op de overdekte picknickplaats slapen en ben toen op een tafel gaan liggen en ben er zowaar niet in mijn slaap afgeflikkerd. 

Het voordeel was dat ik vanmorgen niet met een natte zooi zat en uiteindelijk redelijk geslapen heb. 

Vanmorgen was het koud en nat en was ik best nog wel moe. 

Ik had totaal geen trek om in de regen de erg steile padjes op en af te glibberen en vroeg aan twee dames of ik mee kon rijden naar het treinstation in Deba. 

Dus weer terug naar af en ga zo met de trein naar het 20 km verderop gelegen Zarautz waar ok op mijn gemak een wasje hoopt te kunnen doen en een boekje lezen. 

Eergisteren kwam ik zoals vaker nogal laat aan in de albergue in Markins-Xemein en ontmoette daar Anton en Annelies uit Almere die mij uitnodigden om mee te gaan eten. 

Wat natuurlijk heel gezellig is en leuk om weer eens Nederlands te kunnen praten. 

Was erg gezellig en zij vertelde mij dat ze bezig zijn met plannen om een eco huis te bouwen en al wandelend ideeën opdeden. 

Ben benieuwd hoe het uiteindelijk zal worden. 

Dus......hou me op de hoogte 

Vrije dag in Bilbao.....

Gisteren was ik op weg naar Pogenen en wilde daar overnachten maar kon niet echt een slaapplaats vinden op de kaart en besloot naar een bushalte te lopen om maar door te gaan naar Bilbao.
Dat is nog niet zo eenvoudig om deze te vinden omdat de meeste bussen busjes waren die het lokale busvervoer deden.
Wel zag ik op de snelweg geregeld de regionale bus voorbij komen en besloot om dan daar maar heen te lopen.
Toen ik bij de snelweg kwam stond er een bord welke ik nog nooit gezien had waar op stond dat het verboden was voor voetgangers, fietsers, paarden en tractoren.
Dus stak ik uit balorigheid mijn duim in de lucht en een half uurtje later stond ik in Bilbao centrum.

Met dank aan een wel Frans maar geen Engels sprekende Spanjaard die zo vriendelijk was om mij een lift te geven.

Al gauw vond ik daar in de oude stad een hotelletje en heb gelijkt voor 2 nachten geboekt want ik wilde de stad wel bekijken.
Toevallig is er deze week een soort van straatfestival met op diverse plaatsen voorstellingen en muziekoptredens.
Gisteravond bijvoorbeeld was er voor het theater wat ongeveer 100 meter van het hotel staat een leuke voorstelling met acrobatiek en muziek.

Vandaag een beetje door de stad geslenterd en oa bij het Guggenheimmuseum geweest waar een expositie van Andy Warhol is op dit moment en ik geloof niet dat dit mij nog kan verrassen en heb de entreeprijs maar anders besteed.
Maar het is natuurlijk een schitterend gezicht dat museum en de hond van Jeff Kunz stond er ook fleurig bij.

Zondag was ik al vrij vroeg in Castro in  de albergue en heb toen ook de oude stad bekeken waar toevallig een orkest van zo'n mannetje of 50 en een dameskoor populaire muziek ten gehore brachten.
Toen ze aan Abba's  Dancing Queen begonnen ben ik maar rustig richting albergue gewandeld en zg op een gegeven moment een pelgrim strompelend voor mij lopen.
Het was een Italiaan ,Atilio en hij was vanuit Bilbao vertrokken en moest doorlopen omdat er bij de vorige Albergue geen plek meer was.
Hij had er dus al 50 km opzitten en was echt aan z'n end.
Ik zei tegen hem dat hij mijn bed wel mocht hebben omdat ik dan wel in de tuin in mijn tentje ging slapen als de Albergue vol zou zijn.

Dus......heb ik uiteindelijk heerlijk in mijn tent geslapen....

Keuze's maken is niet mijn sterkte punt .....

En dan kan het wel eens zijn dat je de verkeerde keuze maakt en in een situatie beland waar je liever niet zou willen zijn.

Vorige week zondag liep ik langs een camping en maakte ik een praatje met een Nederlands stel die aan het fietsen waren en zij vertelden mij dat ik richting Pendules moest gaan want het was daar zo mooi met mooie stranden.
Dus deed ik dat en volgde mijn navigatievriendin die mij uiteindelijk tussen de koeievlaaien deed belanden en ik over een soort van pad met aan twee kanten een vrij diepe afgrond met de oceaan die er onderdoor bulderde.
Een soort van brug met grote grove rotsblokken waar ik overheen moest klauteren.
Was niet fijn met zo'n contragewicht op mijn rug.

Inmiddels heb ik de provincie Cantabria al bijna doorgewandeld en komt Baskenland al in zicht.
Ik liep de afgelopen dagen een beetje te balen dat de route over asfalt ging,maar na gisteren en ik daar van teruggekomen. Op weg vanuit Laredo waar ik bij de pastoor geslapen had kwam ik bij de tweede klim van die dag een mooi bord tegen waar diverse routes op stonden en ik dacht in mijn onschuld dat de blauwe wel goed te doen was.
Achteraf bleek dat zonder rugzak en iets meer ervaring ook wel zo te zijn maar ik vond het wel erg spannend en liep na drie uur ploeteren tussen de klimgeiten die toch best wel hoog op de berg zaten.
Het duurde ook nog twee spannende uren voordat ik weer op de begane grond was.

Toen had ik het wel weer gehad voor deze dag en ging naar de dichtbij gelegen albergue in Orion en heb daar de nacht doorgebracht.
De hospitalera sprak Engels en heeft naast de albergue een bar/restaurant dus ik zat daar best.

Donderdag kwam ik in Gumez, waar volgens mij alleen een albergue was en verder niets bij Padre Ernesto terecht die in het oorspronkelijke ouderlijke huis een albergue had opgebouwd met vele  bijgebouwen en faciliteiten die ik nog nooit eerder was tegengekomen.
Was erg goed geregeld en er werd zelfs gekookt voor ons allen.
De man is inmiddels 87 en heeft z'n hele leven in dienst gesteld van z'n medemens en is een voorbeeld voor velen.

Deze week dus bij de Padre, Pastoor en zelfs bij de Nonnen in Colombrés geslapen dus genoeg geestelijk voer tot mij genomen.
Bij de nonnen was een slaapzaal voor 25 mensen die ik moest delen met Paul uit Zwitserland en een Spaanse pelgrim die ik alleen slapend gezien heb.
Paul en ik hebben bij gebrek aan beter maar de complete snacklijst genuttigd in het plaatselijke café en zelfs nog voetbal gekeken.

Vandaag zou het mooi weer worden maar voorlopig is het bewolkt net zoals de afgelopen dagen.

Dus we gaan het nog even afwachten en op weg naar het volgende avontuur .....

Gisteren ......

Had ik het mooiste plekje gevonden om even te rusten en mijn tentje te laten drogen.
Volgens mijn navigatie muts hoefde ik nog maar zo'n drie km naar de Albergue ,maar dat bleek het dubbele te zijn maar dat mag de pret niet drukken.
Ze was de hele dag al een beetje dwars en wilde mij het bos insturen en flink laten klimmen terwijl er een veel makkelijkere route was .
S'morgens vertrok ik vanaf de camping in Ribadedeva ook al met een flinke klimpartij terwijl er ook een beter route was die zelfs langs een café ging waar ik koffie had kunnen drinken.
Zij houdt kennelijk niet van koffie en het duurde ook tot na de middag tot ik eindelijk eens wat kon gaan drinken en eten.

Op een gegeven moment stuurde zij mij dus richting een pad waar ik bij een boerderij over het erf moest en struikelde over een touw waar dus een ketting aan zat met een hond die wakker schrok van mijn struikelpartij.
Hij kwam razendsnel op mij af en ik kon nog net op tijd buiten zijn bereik stappen maar er was nog een touw en ketting met hond die daardoor ook wakker schrok.
Enfin.....mijn broekspijpen zijn nog heel.....en het pad heb ik niet gevonden.

Het uitzicht was dus erg mooi met helemaal links de bergtoppen waar nog sneeuw op lag en met de klok meedraaiend de Ria Nanses bij het plaatsje Pesués, berg en uitzicht op de oceaan vervolgens de Mamisma Rubin bij de plaats SanVicente de la Barquera.

En dit in combinatie met een heerlijk zonnetje en een klein briesje was dit toch op z'n zachts gezegd heel aangenaam....

Na twee nachten gekampeerd te hebben was het wel weer even wennen tussen al die snurkers in zo'n hete slaapzaal van de Albergue hier, maar we hebben het weer overleefd en gaan weer fris en fruitig op weg ........

Eindelijk.......

Vanmorgen lukte het mij om mijzelf aan de greep van Ribadesella te ontworstelen......
 Donderdag kwam ik daar tegen de avond aan en werd bijna een winkel in getrokken door een signora die mij onderdak aanbood in een huis vlakbij.
Daarvoor had ik nul op het rekest gehad bij de Albergue aan de andere kant van de brug want ze zaten vol met schoolkinderen dus was ik naarstig op zoek naar wat anders.
Ik had daar de beschikking over drie slaapkamers , keuken en twee badkamers in mijn eentje dus ik vond dat prima.

Vrijdagmorgen na het ontbijt zat ik nog even een kopje koffie te nuttigen en begon het stevig te regenen en na overleg met mijn meteo-app besloot ik maar om er nog een dag en nachtje te blijven.
De koelkast was gevuld, de tv deed het en de wasmachine deed zijn werk ....

Aan het eind van de dag kwam er nog een verzopen Fransman binnen druppelen en na kennis gemaakt te hebben ging hij boodschappen doen en hebben we samen een maaltijd in elkaar gedraaid en uiteraard genuttigd .

Vandaag was het gelukkig nagenoeg droog en vertrok ik al een beetje op tijd naar Po waar ik weer een Albergue op de kaart zag staan.
Onderweg kwam ik veel pelegrinos tegen zoals mountainbikers , wandelaars en zelfs twee keer wandelaars met een karretje.
Een van hen liet met gepaste trots zien dat hij er zelfs een reminrichting op gemaakt had en wilde dat graag demonstreren.

Na de Priñeras de Prina beklommen te hebben , zo'n 65 meter hoog ging het langzaam bergafwaarts en begon het op de duinenmars te lijken en kwam ik zelfs nog een keer op het strand te lopen.
Vlak voor dat ik Po binnen liep zag ik een camping en omdat het dus weekend is was de kans groot dat de Albergue vol zou zitten en ik weer in een hotel moest slapen.

Dus.......ging ik even kijken bij de camping en kon daar ook wat te eten krijgen wat natuurlijk wel prettig is en ben daar nu maar gebleven.

De bungalow staat weer en ik kan heerlijk slapen ........

Morgen schijnt de zon volgens de meteo meneer dus gaan we daar maar lekker van genieten.